In mijn praktijk stellen cliënten met een burn-out mij regelmatig de vraag wanneer zij mogen starten met hun re-integratietraject. Een lastige vraag die persoonsgebonden is en veelal met onzekerheid gepaard gaat. Toch is een aantal handvatten wel te geven. Voordat ik dit doe, wil ik graag eerst kort stil staan bij wat nu eigenlijk de symptomen zijn van een burn-out.

Symptomen van een burn-out

Mensen met een burn-out blijken in rust suiker te verbranden in plaats van vet. Dit leidt vaak tot grote vermoeidheid. Andere symptomen van burn-out zijn onder andere: geen energie hebben, diverse vage lichamelijke klachten zoals:

• Hoofdpijn
• Spierpijn
• Gebrek aan concentratie en
• Prikkelbaarheid

Het is van belang om bij een burn-out, (werk)stress of chronische vermoeidheid niet alleen de psychische oorzaken, maar zeker ook de lichamelijke oorzaak te behandelen.

Wanneer mag ik starten met mijn re-integratie na burn-out

Wanneer iemand start met re-integratie, is in zekere zin persoonsgebonden. In het algemeen kun je stellen dat wanneer iemand gedurende enkele weken circa 2 tot 3 uur achter elkaar in staat is om dingen te doen (zonder pauze en terugval achteraf) de re-integratie kan starten.

Hoe meet je nu  een terugval? Een belangrijke hulpbron hierbij is je lichaam. Als je merkt dat je lichamelijke klachten krijgt (bijvoorbeeld hoofdpijn) dan weet ik dat je te veel gedaan hebt. Soms merk je dat dat je emotioneler bent. Je gevoel geeft je dan een signaal. Maar ook negatief denken kan een signaal zijn dat je nog niet klaar bent om meer te doen.

Het gevecht tegen “in een normaal tempo dingen doen” is tegelijk ook een gevecht tegen de veeleisende kant in jezelf. Veel cliënten met een burn-out eisen behoorlijk veel van zichzelf. Ze werken hard, zijn perfectionistisch, leggen de lat hoog en zijn meer geneigd om te piekeren. Door minder te doen, ontstaat bij de cliënt in het begin veel onrust. Na een tijdje ontdekt hij of zij ook dat er voordelen zijn aan het hanteren van een lager tempo.

Hoe bouw ik mijn re-integratie op?

Als je start met je re-integratietraject bouw dan je uren geleidelijk op. Blijf meten hoe je lichaam zich voelt na een inspanning van meerdere uren. Voorkom ook dat je direct geconfronteerd wordt met de triggers die je opjagen. Eerst even wennen aan het werk is nodig. Na een tijdje komt wel experimenteren met nieuw gedrag bij de triggers.

Blijf daarnaast investeren in tijd nemen voor ontspanning en bewegen. Als je die inlevert, weet je direct weer dat je te veel doet. Verder is het goed om de verwachtingen met het werk goed te managen. Wat wordt verwacht en wat is realistisch.

Kortom, stap voor stap én blijven monitoren. En bedenk: anderen moeten gaan wennen aan je nieuwe gedrag. Want uit jouw mond nee horen is nieuw voor ze!