Gepubliceerd op 17-11-2023
Wanneer medewerkers ondanks allerlei inspanningen en initiatieven niets kunnen bereiken, kan dit leiden tot passiviteit. Dit wordt aangeleerde hulpeloosheid genoemd. Op den duur kan hierdoor de arbeidstevredenheid afnemen en kunnen gezondheidsklachten ontstaan. Dit alles heeft gevolgen voor de arbeidsproductiviteit.
Veel medewerkers (vakmensen) hebben tegenwoordig te maken met een management dat strak stuurt op targets, iedere vorm van onzekerheid probeert te vermijden door alles te plannen (op papier) en zo veel mogelijk te specialiseren, wellicht uit angst om zelf door de aandeelhouders of bestuur afgerekend te worden. Hierdoor werken medewerkers vaak langs elkaar heen, is er weinig ruimte voor creativiteit en is ook het gevoel afwezig dat het werk een nuttige bijdrage levert aan het geheel. Op den duur leidt dit tot conditionering; "laat maar zitten, ik kan er toch niets aan doen". Dat is niet goed voor de medewerker, maar uiteindelijk ook niet voor de organisatie.
Beter is het om een duidelijke visie als organisatie te uiten richting de medewerkers, reële verwachtingen met elkaar af te spreken (doelen), medewerkers een takenpakket te geven met variatie en het management in de echte praktijk (en dus niet vanaf een spreadsheet) te laten sturen op de doelen, feedback te geven op de kwaliteit van het werk, de verdere ontwikkeling van medewerkers te stimuleren, ruimte te geven voor creativiteit (in het besluitvormingsproces) en de beoordeling en beloning duidelijk te richten op de afgesproken doelen. De organisatie is dan echt in controle en op weg naar succes!!
Benieuwd hoe wij u kunnen helpen? Neem gerust vrijblijvend contact met ons op via mail of telefonisch op 06-10 89 18 99